In principe moet een medewerkers zijn woon-werkverkeer zelf regelen. Als hij in een re-integratietraject zit, heeft hij er geen recht op dat de werkgever het vervoer regelt. Ook als de werkgever dit een tijdje wel heeft gedaan, kan de werknemer hier geen recht op laten gelden. Hij kan dus geen werk weigeren omdat hij geen vervoer heeft.
Recente rechtzaak
Het ging om een uitzendkracht die veertig uur per week werkte. Door lichamelijke klachten kon zij haar werk niet meer doen. De uitzendorganisatie regelde ander werk wat zij wel voor tien uur per week kon uitvoeren. Het uitzendbureau regelde vervoer voor haar en een aantal collega’s. Toen zij echter nog de enige uitzendkracht was bij het bedrijf, zette de uitzendorganisatie het vervoer stop.
Daarop meldde de medewerker zich ziek, omdat er geen vervoer naar het werk mogelijk was. De uitzendorganisatie schortte de loondoorbetaling op.
De rechter stelde dat de werkgever al het redelijke moet doen om de medewerker te laten re-integreren, maar daar valt het regelen van vervoer niet onder. Het feit dat de medewerker zelf geen vervoer kon regelen, valt onder de risicosfeer van de medewerker. De loonsanctie was terecht.
UWV subsidie
Wel is het zo dat een medewerker die door langdurige ziekte of handicap problemen heeft met het woon-werkverkeer hiervoor bij het UWV een subsidie kan aanvragen. Het UWV vergoedt dan bijvoorbeeld een leenauto of het taxivervoer.